We tuffen in dik anderhalve dag naar Zaragoza in het Noorden van Spanje en zetten onze ‘grote’ tent op bij de goed verzorgde stadscamping. Het is een graad of 25 en ’s avonds zitten we op onze ‘grote’ stoelen voor de tent te genieten van een kop koffie. In de ochtend loop ik naar de Panaderia (bakker) en haal verse croissants voor het ontbijt. ‘ s Middags bezoeken we het oude centrum in de stad en maken een auto-toertje in de omgeving. De vakantie begint zo heerlijk relaxt voor ons.

Na drie dagen begint het toch echt te kriebelen en begint de fietsvakantie in Noord Spanje. In het donker pakken we onze spullen in, ruimen de auto in en parkeren deze naast de receptie. Tegen een kleine vergoeding mogen we de boel hier veilig achter laten.

De camping laten we achter ons, maar eerst moeten we de stad nog door. Gelukkig voor ons, is heel Zaragoza voorzien van autovrije fietspaden en zo meanderen we in 15 kilometer door het drukke verkeer en zetten we koers richting de bergen. Onverharde wegen genoeg in Spanje en zo fietsen we over de ‘witte weggetjes’ op de kaart richting de camping bij Embalsa de la Sotomera. Er staat een straffe wind, maar daar zullen we wel vaker mee te maken krijgen zal later blijken.

Na 75km stoempen in de volle zon, zijn we wel toe aan een verfrissende douche, koud drankje en wat rust. Maar helaas is de camping privé en zit er niets anders op dan verder te fietsen. Geen camping in de buurt, dus Elmar gaat op zoek naar een hotel in deze leegte. 15 kilometer over rolling hills verder worden we hartelijk ontvangen bij een prachtig landhotel, waar we ook nog eens diner en ontbijt kunnen krijgen! Eind goed, al goed zo deze eerste fietsdag.

We volgen nog steeds de track die ik heb uitgetekend, maar als in Biscarrues de winkel niet meer operationeel is, zijn we genoodzaakt uit te wijken naar Ayerbe. Dorpjes die we onderweg tegenkomen, zijn meer gehuchten en zonder voorzieningen. En als er al iets was, dan is dat dicht helaas. Permanent of omdat het seizoen voorbij is, wie zal het zeggen..

Na Ayerbe fietsen we terug naar de route, die we bij het stuwmeer La Peña weer oppakken.

Hoe dichter we bij de Pyreneeën komen, hoe mooier het wordt. Meer bomen, ruige bergen en rivieren waar we tegen de stroom in langs fietsen. Ook zakt de temperatuur en is  het met een graad of 14 toch best wel fris aan het worden. Na een pas en met de bui in zicht, besluiten we een vroege stop te nemen in Jaca en zetten we net voordat het noodweer los barst onze tent op.

Brrrr, het is even wennen als we met 9 graden op de fiets stappen. We fietsen van schattig dorpje naar schattig dorpje, allemaal met een oud kerkje uit de 16e of 17e eeuw. Zo passeren we Aisa en Jasa en zetten we koers naar Hecho. Op een terrasje eten we tapa-kroketjes die we wegspoelen met een glas cola.

Het wordt weer tijd voor wat offroad gespartel en als we een mtb-bordje zien, hoeven we niet lang na te denken. Dit lijkt ons wel wat! Hoewel het veel zwaarder is, we regelmatig moeten wandelen en we geen meter verder lijken te komen, vinden we dit toch wel het leukst. Hier is niemand, het is avontuurlijk en we bevinden ons nog meer midden in de natuur.

Na Anso wordt de omgeving mooier en mooier. In een kloof, omringd door steile rotsen klimmen we naar een hoogte van 1200m. Het zal vanavond een fris nachtje worden! Op de camping nemen we een heerlijke, warme douche… jammer dat de kop op kniehoogte hing… wie verzint zoiets? Maar goed, opgewarmd schuiven we om half negen ’s avonds aan in het restaurant voor een heerlijk 3-gangen diner mét een fles wijn voor slechts 12 euro per persoon!

Gisteravond lekker warm geworden door het wijntje! Omdat we bijna nooit drinken, waren we al lekker rosig na 1 glas! Vanmorgen is het met de ijzige wind nog behoorlijk fris als we aan de eerste klim beginnen. In Isaba warmen we ons met een kop koffie en de inmiddels bekende tapa-kroketjes alvorens we aan de tweede klim van vandaag beginnen. Een verharde, maar stille weg brengt ons naar een volgende pas waarna we aan de afdaling naar Ochagavia beginnen. De volgende camping is te ver voor vandaag, dus we houden het bij een kort dagje en wandelen in de middag nog even door het schattige dorpje.

De temperatuur wordt er niet beter op! Het is net boven het vriespunt als we opstaan en de tent is zeiknat. De zon is nog ver te zoeken en met een extra trui aan beginnen we aan de 14km lange klim naar een hoogte van 1400m. Op de top van de pas gaan we over op een MTB route, die deze keer lekker breed is en op de meeste plekken goed te fietsen.

De 40 kilometer naar Pamplona bewaren voor morgen, want de benen zijn moe als we om 16 uur een camping tegen komen.
In Pamplona blijven we twee dagen en slenteren we door de gezellige straatjes. De tapa-lunch laten we ons goed smaken!