We meanderen door het landschap, van heuvel naar heuvel, van dorpje naar dorpje en al snel fietsen we richting de Eiffel in Duitsland. We omzeilen Aken via rustige weggetjes en dan volgt een afdaling naar een vallei. Hier vinden we een camping, die ons laat betalen voor de fietsen (!!!). Te laat en te moe om verder te fietsen, nemen we het maar voor lief, maar vreemd vind ik het wel, dus neem ik een lekkere extra lange douche, dat zal ze leren!

We beginnen de dag met een zonnetje en slaan vanaf de camping meteen het bos in. Hier in Duitsland zijn genoeg bospaden te vinden, waar je kunt fietsen weg van alle drukte. Het is best een lange klim omhoog, voordat we getrakteerd worden op een afdaling naar de Ruhr See. Bij een bakker kopen we broodjes, die we oppeuzelen op een bankje met uitzicht op het meer. Aan het einde van de vallei brengt een onverhard pad ons weer diep het bos in en zien we herten het bos in rennen.

We stuitten op de Vennbahnroute, een voormalig spoortraject; eenvoudig fietsen en ook best wel heel erg saai. Al snel zijn we het zat en duiken we het bos weer in en fietsen we over de heuvels in de omgeving over rustige weggetjes.

We zetten koers naar het noorden, richting Eupen en Nationaal Park Hoge Venen. Hier hebben we al meerdere keren gefietst, maar het is een mooie omgeving en geen straf om er weer rond te fietsen. In totaal fietsten we 253 kilometer deze drie dagen en het hoogste punt lag op 664 meter. Dat is dan toch weer een stukje hoger dan Rotterdam! 😉