We fietsen Jasper uit met de regen in onze kielzog en gaan op weg naar de (voor nu) laatste continental divide crossing. In 2010 fietsten we hier ook en sloegen we iets eerder af naar het zuiden richting Valemount. Deze keer zetten we nog door tot Prince George.
Als we de Fraser River overfietsen spotten we een paar grote Chinook zalmen; ze zijn van ver gekomen (ongeveer 1400km) om hier te sterven. Ons kostte het 29.000km, maar we zijn niet van plan om hier het loodje te leggen 😉

Prince George is het keerpunt van deze reis; we zullen niet langer naar het noorden fietsen, maar afbuigen naar Vancouver. De weg naar Inuvik bewaren we voor ‘later’. Het voelt wel een beetje raar, we zijn zo lang naar het noorden gefietst en het einde van dit avontuur komt steeds dichterbij. Voor ons mag de reis oneindig lang door blijven gaan, maar we blijven maar wachten op die suikeroom… als je je aangesproken voelt, is het nu tijd om in actie te komen! 😉

Vlakbij Quesnel ontmoeten we hedendaagse goudzoekers op een camping. Zo laat in het seizoen zijn we de enige toeristen hier en worden we uitgenodigd om een kijkje te nemen hoe ze het goud van het zwarte zand scheiden. Het zijn kleine vlokken, maar goud is goud!

We bereiken de Bowron Lakes in dezelfde condities als we Jasper verlieten; het regent pijpenstelen! En omdat het laatste stuk naar de meren over een onverharde modderweg gaat, zien we er niet uit! Bij het informatiecentrum/restaurant waar we met Paul & Jan hebben afgesproken mogen we de tuinslang gebruiken om het modder van ons en onze fietsen en tassen af te spoelen. We zijn vroeg en kunnen binnen nog een beetje uitdruipen en warm worden met een kop hete chocolademelk voordat onze Canadese vrienden er zijn. Hier laten we de fietsen achter en wacht ons een geweldig 7-daags kano-avontuur over de Bowron Lakes.