Met een heerlijk avondzonnetje rijden we zaterdagavond in onze X-Trail richting Duitsland. Met een muziekje uit de 60s en 70s op tuffen we iets voorbij Osnabrück, waar we een Duits gasthof vinden voor de nacht. De volgende ochtend rijden we de laatste kilometers naar Kiel, waar ik een plek in een parkeergarage vlakbij de haven heb gereserveerd. Alles gaat voortvarend, we vinden er een hele ruime plek en omdat het net lunchtijd is, gaan we eerst een broodje in de stad eten, voordat we ons omkleden en de fietsen optuigen. Fietsendrager in de achterbak, alles op slot en we slingeren door de parkeergarage van dek 5 naar straatniveau, waar we rond half 2 aan ons avontuur beginnen. 

Na zo’n kilometer of 6 steken we een rivier over, duiken we een bos in en laten we de stad achter ons. Met Komoot heb ik een leuke route over gravelpaadjes en smalle boerenlandweggetjes verzonnen. Het is aardig heuvelachtig en heerlijk stil! Het enige dat we hier in dit deel van Duitsland missen, is de bakker met een heerlijke taart en espresso! Er is hier niet veel, behalve muggen! De kleine etters zijn er in grote getalen en je hoeft maar even stil te staan en ze vallen je meteen aan; fietsen maar. 😉

Na 55 kilometer vinden we het goed voor vandaag en zetten we onze tent op op een voetbalveld van een camping midden in een natuurgebied. We gaan lekker een schnitzel eten in het restaurant; kijk dat is een mooi begin van de vakantie! Vandaag was een prachtige dag, maar als we zitten te eten, barst het los: flinke onweersbuien met dikke druppels. Wij zitten hier lekker droog, dus nemen we nog maar een espresso voordat we de tent in duiken.

Vannacht heeft het nog flink huis gehouden, maar bij het krieken van de dag breekt toch een waterig zonnetje door. Bij het bakkertje op de camping ga ik verse croissantjes en een aardbeientaartje halen, terwijl Elmar koffie zet. Dat smaakt heerlijk en geeft ons genoeg energie om de eerste kilometers richting Denemarken weg te trappen.

De route slingert over heuvels, door dorpjes die geen naam mogen hebben en bossen tot we uiteindelijk bij de kust uitkomen. Eurovelo route 10 loopt hier, maar ik heb een singletrack paadje gezien langs de kust, dat past meer bij ons. Elk jaar heb ik wel zo’n ‘geval van slecht uitzoekwerk’… het blijkt een wild overwoekerd wandelpad te zijn, dat zo te zien, al enige tijd niet meer belopen of befietst is. Stil staan is geen optie, want het is vergeven van de muggen die je meteen aanvallen. Als Japanse kamikaze piloten storten ze zich op elk klein stukje onbedekte huid. Het zijn joekels, ze zijn met velen en lusten ons rauw!

Het is 4 kilometer zwoegen, maar lol hebben we er toch wel van. 😉 In Heiligenhafen halen we verse broodjes, die we op een bankje langs de Oostzee opeten. De zon is nu volop doorgebroken, het wordt weer een prachtige dag. We fietsen verder richting Puttgarden, waar we Duitsland achter ons laten en de ferry nemen naar Denemarken; drie kwartier later zetten we voet aan wal en al snel fietsen we over de gravelpaden van Denemarken naar Maribo; waar na 112 kilometer en 483 hoogtemeters een warme douche op ons wacht en een mooi stukje gras voor onze Hilleberg.

Denemarken
Kan die Koekoek uit? Het is 4.20 in de ochtend, de zon is al op en de koekoek blijkbaar ook. Gelukkig begint het te zeikregenen en draai ik me nog maar even om; op het getik van de regen, slapen we lekker nog even verder. 

Vandaag gaan we eerst op zoek naar lekkernijen; verse broodjes en zoetigheid voor nu en onderweg. Samen met een espresso zijn we rijkelijk laat klaar voor een volgende etappe. Het is hier zo heerlijk ruim en stil; licht heuvelachtig met afwisselend bossen en landelijk gebied. We zien herten en zelfs kraanvogels, die snel wegvliegen als ze ons aan horen komen.

Ik heb weer een leuke afwijkende route verzonnen door natuurgebied, alleen vlot het zo niet echt 😉 Rustig fietsen we door en als het 12 uur is, bereiken we na zo’n 52 kilometer Vordingborg, waar we bij het haventje onze verse broodjes koud maken. Elmar zet er een bakkie koffie bij en we overdenken ons plan voor vandaag; we besluiten door te fietsen naar Køge. Wie overigens dacht dat Denemarken vlak is, die komt bedrogen uit! Wij vinden het heerlijk die heuvels, die zorgen voor genoeg afwisseling. Een regenbuitje tussendoor, maar voor de rest van de dag blijft het droog. Na bijna 125 kilometer en 700 hoogtemeters zetten we de tent op tussen de bomen van de camping. We trakteren onszelf maar even op een fish&chips in het haventje van de stad, dat hebben we wel verdiend!

We vertrekken vanmorgen met een stralend blauwe lucht! Met een slingerbeweging fietsen we tussen Roskilde en Kopenhagen door en ondanks dat het hier een stuk drukker is, weten we de rustige weggetjes gelukkig nog te vinden. Een kilometer of 20 voor onze eindbestelling Helsingør bereiken we weer de kust en fietsen we langs luxe huizen die een prachtig uitzicht hebben over zee. Aan de overkant kunnen we Zweden al zien liggen, maar we besluiten hier te kamperen en morgen over te varen. Het is een echte stadscamping en een mooi plekje hebben we helaas niet, maar wel weer een warme douche.

Zweden
Hadden we gisteren een zonnetje, vandaag is het grijs en valt er zo nu en dan regen. Het is te warm om met jas te blijven fietsen, dus het is zo’n regenjas aan – regenjas uit dag. 
Zweden voelt ‘leger’, ‘grootser’ dan Denemarken. We hebben besloten niet over de Kattegatleden (fietsroute langs de kust) te fietsen, want dat lijkt ons behoorlijk saai. Dus zetten we koers naar het binnenland; rustiger, meer heuvels, meer gravel en vooral veel bossen en meren. Na zo’n 50 kilometer fietsen komen we in een wat ruiger gebied, het doet ons een beetje denken aan Zuid-Noorwegen, maar dan minder hogere heuvels. We fietsen lekker verder van bui naar bui en genieten van de mooie omgeving; je kunt hier eindeloos verdwalen over allerlei boerenlandweggetjes en gravelpaden. Als we Vaxtorp bereiken, vinden we het welletjes en zetten we de tent op bij een camping. Het gras is heerlijk groen en dik, en er is zelfs een huiskamer met tv waar we binnen kunnen koken en zitten. 

Na een vroeg ontbijt in de huiskamer, stappen we op de fiets. Ook vandaag fietsen we over stille landweggetjes en gravelpaden, door bossen en langs meren. We passeren dorpjes met slechts enkele huizen en het is soms een uitdaging om ergens eten te kunnen kopen. Het weer is ook omgeslagen; de zon schijnt volop en de temperatuur is omhoog geschoten. Het is even wennen die warmte! Daarnaast laat de horzel zich ook meteen zien; die krengen blijven plakken als we langzamer dan 25 kilometer per uur fietsen. Om de steekbrigade te omzeilen lunchen we vol in de wind met een fantastisch uitzicht over de leegte om ons heen. 

Als Elmar aan het shoppen is voor de avondmaaltijd en ik buiten bij de fietsen wacht; krijg ik een ijsje van twee Zweedse jongemannen. Hoe lief! Even later komt Elmar naar buiten, en mag ‘ie de helft oppeuzelen; dat is dan weer lief van mij he. 😉
We fietsen door naar Brexet en zetten de tent op nabij het meer van de camping. De knudjes doen hun intrede: ienimini mugjes, die je echt bijna niet ziet, die je niet voelt prikken, maar waar je de volgende dag van denkt: waar komt die jeuk toch vandaan?!?!

Het is tijd om koers te zetten naar de kust en het binnenland achter ons te laten. Frillesås is de bestemming en ligt zo’n 111km van ons vandaan. Het is weer een zonnige dag en de temperatuur loopt aardig op, maar de route is weer heerlijk over al die gravelpaden. Ook nu komen we er weer een tegen die blijkbaar niet vaak gebruikt wordt, maar ook dat lukt ons wel. In de schaduw van een boom plakken we een lekke band van Elmar en eten we gelijk maar onze lunch. Uiteindelijk bereiken we de kust en fietsen we de laatste kilometers over de Kattegatleden en vinden we een camping aan de kust. ’s Avonds wandelen we nog even naar de supermarkt en daarna door naar het strand voor een mooi plaatje 😉

Helaas zit het er bijna op en is vandaag onze laatste fietsdag naar Göteborg. Slechts 66 kilometer fietsen met een zon op onze bol en nog voor de lunch staan we met onze fietsen aan de haven van de stad. We proosten op deze leuke korte fietsvakantie en lunchen in een restaurantje met uitzicht op de boot van Stena Line, die ons vanavond terugbrengt naar Kiel. Aan het water relaxen we nog wat en om 4 uur kunnen we aan boord. Blijkbaar heb ik een nogal luxe hut geboekt, want we krijgen een VIP-behandeling in ons vieze fietskloffie 😉 
We hebben zelfs openslaande deuren en een privé-balkon! Waar we heerlijk buiten kunnen zitten en de zon onder zien gaan. Een mooie afsluiting van een heerlijk avontuur.