We zetten koers naar de Veluwe, wat in de zomer overloopt van de E-bikes, maar nu lekker rustig is. Hoezo koud en nat? We nemen rode wijn mee om ons ’s avonds voor de tent op te warmen en dat is toch wel nodig als de temperatuur onder het vriespunt zakt.

We duiken snel onder de wol en zijn vlot vertrokken na een week hard werken. ’s Ochtends zetten we een paar koppen verse koffie en trekken we nog maar eens een extra trui aan voordat we de Veluwe op fietsen. Een gure wind maakt het extra koud.

Het is een heuvelachtige rit vanuit Otterlo totdat we de Rijn bereiken, waar het water zo hoog staat dat de ferry niet kan varen, de bankjes onder water staan en de kades ondergelopen zijn. Er zit niets anders op dan om te fietsen en nu we langs de rivier fietsen in het open land, hebben we geen beschutting meer en blaast de koude wind volop in onze gezichten.

Ik ben bekaf. De kou, de heuvels en de gure tegenwind eisen hun tol en blijkbaar hebben we alle restaurants en shops gemist, dus bij kunnen tanken is ook niet gelukt. Ik heb trek en in de luwte van een paar bomen vist Elmar een paar platgedrukte sandwiches uit z’n tas; als je trek hebt, smaakt alles! We spoelen de boel weg met een heet kop thee uit onze thermoskan en zijn klaar voor de laatste kilometers naar een camping vlakbij Deventer, die we bereiken vlak voordat de zon ondergaat.

Na een koude, natte nacht fietsen we in een cirkel weer terug naar de camping waar we de eerste nacht geslapen hebben. Maar deze keer hebben we de wind in de rug!