De zon schijnt weer volop als we Mestia achter ons laten en beginnen aan de klim naar de eerste onbenoemde pas. Op de top komen we drie Spaanse fietsers tegen, waar we een praatje mee hebben; altijd leuk om weer Spaans te praten. Ze vertellen ons over twee honden die al 80 kilometer mee rennen!

Na de pas houdt het asfalt op en een stoffige, soms modderige weg brengt ons verder naar Ushguli. Het weer verandert langzaam en wolken laten zich zien en tegen de tijd dat we Ushguli bereiken, ontnemen ze ons alle zicht op Shkhara helaas… een beetje teleurgesteld zoeken we een plek om te overnachten in een van de vele hostels en hopen op beter weer morgen.

Onweer en bliksem hebben ons wakker gehouden de afgelopen nacht en in de ochtend is het niet veel beter. Het regent pijpenstelen als we Ushguli achter ons laten en omhoog klimmen naar de Zagari pas. Hier komen nauwelijks toeristen meer en het is ontzettend stil op de weg. Twee honden hebben ons gespot en hebben maar een doel; zich bij ons voegen. We proberen de Dazer nog, maar dat maakt totaal geen indruk! Steentjes gooien helpt ook niet, die gaan ze halen en terug brengen… schreeuwen dan? De kwispelende staarten lijken aan te geven dat ze dat leuk vinden.. we geven het op en blijkbaar bestaat ons team nu uit 4. Hopelijk zijn ze ons snel zat en dus negeren we ze maar.

Vlak voor het dorp Mele, als we door de dikke modder ploeteren, vraagt een familie ons of we in hun hostel willen blijven. Een uitnodiging die we niet af kunnen slaan! Eén hond heeft ons vanmiddag ingeruild voor een fietser die de andere kant op ging en de ander ligt nu beneden de trap bij het hostel… pfff, ik kan hier slecht tegen en vind het zielig, maar ja, we kunnen niet elke hond meenemen die we tegenkomen.

Als de volgende dag een paar kilometer na Mele een lange afdaling over prachtig asfalt volgt, lukt het ons pas na 20 kilometer (arm beest) om afscheid te nemen van de zwarte hond.

Het lukt ons niet om Kutaisi te bereiken in één dag, maar gelukkig vinden we een mooie kampeerplek vlakbij een rivier. De volgende dag beginnen we met een klim, maar een snelle 40 kilometer later staan we dan midden in het centrum. We blijven hier een dagje en bezoeken de Prometheus grot, met z’n disco verlichting en het Motsometa klooster.