Belize heeft wel een heerlijke sfeer overigens; een soort ‘don’t worry, be happy’ vibe en ik kan het ze niet kwalijk nemen. Het is zo heet, dat ik ook liever in een hangmat zou liggen!

De wegen zijn hier recht, lang en vlak. De tegenwind vinden we helemaal niet onprettig met deze temperaturen. Het is vrij leeg ook, lange stukken zonder huizen of dieren, helemaal niks… zelfs geen troep langs de weg! De paar kleine gehuchten die we passeren hebben prachtige namen zoals Shipyard, Orange Walk, Spanish Lookout en Crooked Tree. En na bijna 19 maanden, kunnen we weer eens Engels spreken, want dat is hier de officiële taal.

Als je geld genoeg hebt, is Belize een waar duik-paradijs; het rif zou een van de mooiste ter wereld zijn. Maar, we laten dat aan ons voorbij gaan, nemen nog wel een dip in het prachtig turquoise gekleurde water en zetten koers naar Mexico. Precies op tijd voor Elmar z’n verjaardag!