Lago Titicaca
Het het is grootste en hoogst bevaarbare meer ter wereld en Copacabana in Bolivia is het uitgangspunt om dit meer te bezoeken. Jan en ik zitten vol beestjes, dus helaas zitten we langer dan gewenst vast in dit dorp. Een mooie ligging, maar met die naam verwacht je er iets meer van zullen we maar zeggen 😉

Als we ons een beetje beter voelen, boeken we een boottocht naar Isla del Sol en de boot is erg, maar dan ook echt erg langzaam… de kleur van het meer, de bergen in de achtergrond maken dan weer een hoop goed. 

Vanuit Copacabana steken we de grens over en fietsen we naar Puno, om vanuit de rieteilanden te bezoeken. Paul en Elmar vallen voor de charmes van de dames op de rieteilanden en schaffen een mooi souvenir aan, zien ze er niet leuk uit zo?

Het fietsen gaat met wc-onderbrekingen – met veel geluid – niet echt vlot, maar ook hier maakt de omgeving weer een hoop goed.

Jan en ik zitten onder de antibiotica, maar helpen doet het nog niet echt… we maken er maar grapjes over en noemen onszelf de ‘shitting twins’ . 

We gaan langzaam en het duurt 5 dagen om Cusco te bereiken vanuit Puno. We kamperen in de middle of nowhere en koken zelf, in de hoop dat we geen nieuwe beestjes oplopen. We klimmen nog een pas van 4300 meter over en dan nog een laatste pukkel voordat we afdalen naar het drukke, maar gezellige en mooie centrum van Cusco. Hier spreken de locals ons continu aan of we met een lama op de foto willen… ‘maybe later!’ is het enige juiste antwoord om even verlost te zijn, tot de volgende 😉

Tambopata National Reserve
We hebben de laatste kilometers samen met Paul en Jan gefietst, zij vliegen binnenkort terug naar Canada en wij zetten ons avontuur weer samen voort. Maar voordat we afscheid nemen, gaan we eerst nog even de toerist uithangen; te beginnen met een jungle tocht naar het Amazone bassin van Peru. 

Een lange busrit brengt ons van de hoogte naar de jungle op slechts een hoogte van 350 meter, waar het heet en vochtig is. De trip is georganiseerd door Tarantula Adventures… laten we hopen dat ze hun naam geen eer aan doen! 

Na de busrit stappen we op een boot over een van de vele rivieren, hiken we 2 uur en nemen we nog een boot die ons verder de jungle in brengt en ons naar een jungle lodge brengt, waar we de komende dagen verblijven. Vanuit hier gaan we op zoek naar alles wat kruipt! 

Buiten alle dieren om, zijn de kleine beestjes helaas ook met me mee gereisd en lig ik vooral in de hangmat met een opgeblazen buik… we besluiten om eenmaal terug in Cusco maar eens een ziekenhuis op te zoeken om het eens en voor altijd uit m’n lijf te krijgen voordat we weer op de fiets stappen!