We hebben slechts een week en omdat Elmar logischerwijs geen zin heeft om twee dagen te verliezen aan auto rijden, nemen we de nachttrein naar Basel. We sluiten zaterdag de deur achter ons bij Bike4travel en fietsen naar Station Alexander om de trein naar Utrecht te nemen. Ik weet meteen weer waarom we eigenlijk nooit meer met de trein gaan… hij zit overvol en er is geen plek voor fietsen… ik zit achterin de intercity, Elmar hopelijk voorin. Daar zal ik dan in Utrecht wel achter komen!

Gelukkig blijken we beiden op de trein te zitten en wachten we op Utrecht Centraal op de nachttrein, die is gelukkig op tijd, maar meteen dient zich het volgende probleem aan: de fietsen staan ‘uiteraard’  achterin de trein, onze slaapcoupé is voorin de trein! We durven het niet aan om buitenom te lopen, dus zeulen we onze spullen door de smalle gangen en ploffen we na een kwartier eindelijk neer in onze coupé. De niet zo spraakzame steward geeft ons wel twee flesjes mousserende wijn en komen we een beetje tot rust, terwijl Nederland aan ons voorbij trekt.

Als de rust is wedergekeerd laten we de bedden zakken, poetsen onze tanden en mag Elmar de lucht in klimmen. Welterusten! Doe jij het licht uit? Uhhh… het licht gaat niet uit! Broek aan en op zoek naar de steward. Helaas, er is een storing, het licht gaat niet uit! Daar liggen we dan, met een reteduur (echt, vliegen is veel goedkoper) treinkaartje met tl-verlichting in onze bakkus… van slapen komt dus niet zoveel.

Met een dik uur vertraging is het weer een hoop gestress bij het uitstappen in Basel, maar gelukkig zit deel 1 er inmiddels op. Ik regel meteen kaartjes voor de rit naar Montreux en nog geen kwartier later, zetten we de reis voort en nog voor de middag staan we aan het meer van Genève bij de boulevard van Montreux. We proppen er twee broodjes in en staan te popelen om de benen een beetje los te fietsen.

We fietsen een stukje langs de waterkant en in een hoekje trekken we snel onze fietsbroeken aan en truien uit. Het is prachtig weer, alhoewel het er dreigend uitzit bij de besneeuwde bergtoppen waar we heen gaan. De route is autoluw/autovrij en redelijk vlak. Een mooi ritje om erin te komen. In Martigny drinken we een espresso in het centrum en gaan dan op zoek naar de camping waar we uiterst vriendelijk geholpen worden! Wel echt een amateur ben ik… handdoek en lakenzak vergeten, morgen maar even langs een decathlon. Je raadt al wie zich met het vaatdoekje moest afdrogen…

Was het gisteren slechts vals plat en een paar honderd hoogtemeters, ligt vandaag een venijnige klim op ons te wachten. We besluiten door de dorpjes het dal uit te fietsen en niet over de doorgaande weg, maar dat moeten we bekopen met hellingen van minimaal 15%. Stil is het in ieder geval wel!

Eenmaal op de doorgaande weg is het wel drukker met verkeer, maar het valt alleszins mee. Inmiddels zijn mijn benen wel al een beetje aan het verzuren, bij mij dan he 😉

Maar goed, we bereiken binnen een schappelijke tijd de top ‘Col de Forclaz’ op 1527m. Ons wacht een aardbei- en appeltaart en een korte afdaling en meteen weer een klim.

Het is kort genieten van de afdaling, als de klim zich bij de grens met Frankrijk meteen aandient. Eerst maar even een broodje eten op een bankje in het uitgestorven grensdorpje. De klim die volgt is niet zo steil en gestaag klimmen we verder naar Col des Montets op 1461m hoogte. We fietsen door dennenbossen met uitzicht op de witte pieken van het Mt. Blanc massief. Prachtige plekken om wild te kamperen overigens, maar het is nog te vroeg en zetten de afdaling in naar Chamonix.

In het gezellige stadje fietsen we eerst naar de Decathlon, waar ik zowel een lakenzak als een nieuwe handdoek scoor. Meteen maar door naar de camping… uh, maar die is dicht… We hebben geen zin in een hotel en informeren bij de toerist info of er nog een camping open is, gelukkig. 5km buiten het centrum kunnen we terecht, pal onder de gletsjers. We boeken meteen twee nachten, want morgen willen we uiteraard de Mont Blanc zien.

Het is fris als we opstaan en de zon zich nog verschuilt achter de witte toppen. We hebben een strakblauwe lucht en de gletsjers boven ons hangen er mooi bij. We zien ook dat de kabelbaan nar Aiguille du Midi in bedrijf is en na een stokbroodje snellen we naar de bushalte. In twee etappes gaan we van ongeveer 1000m hoogte naar 3842m. Dat is behoorlijk steil, maar het uitzicht mag er dan ook zijn. De Mont Blanc is niet zo’n opvallende berg, maar hij is goed zichtbaar en eigenlijk hebben we ver zicht op vele reuzen.
Er zijn genoeg waaghalzen die vanaf hier naar beneden skiën of parasailen of een combi daarvan. Bijzonder om te zien. Ik vind over een glazen vloer lopen al een uitdaging, maar dat staat natuurlijk wel stoer op de foto, toch?

Sorry, voor de overload, maar van dit uitzicht krijgen we geen genoeg! En daar waren we tenslotte naar op zoek deze korte fietsvakantie. 😉

De rest van de dag slenteren we door Chamonix, lunchen op een terras, eten een ijsje en doen boodschappen voor vanavond. Ook moeten we ’s avonds onze route bijstellen, want de Mt. Blanc ronden gaat helaas niet lukken, de passen zijn dicht en campings die open zijn een zeldzaamheid.

Ik plan een leuke route naar Albertville. Via een achterafweg en een paar colletjes en ook mooie afdalingen hebben we nog lang zicht op het Mont Blanc massief, maar dan duiken we een kloof in met haarspeldbochten en tunnels en maken de witte toppen plaats voor veel groen. Wederom hebben we een prachtige dag en is het in de zon dik 30 graden!!! Dat is dus puffen als we een steile klim op zwoegen.
Maar dan een lange afdaling naar Albertville waar we meteen naar de camping fietsen. Er is niemand, maar er hangt een telefoonnummer. In m’n beste Frans vraag ik of er mogen kamperen, geen probleem! We zoeken een mooi plekje in de schaduw, nemen een lekkere en verkoelende douche en wandelen de stad in op zoek naar een supermarkt. Die vinden we gelukkig snel!
Op de terugweg pakken we nog een Italiaans ijsje mee en koken onszelf een lekkere pastamaaltijd. Elmar wast af, ik ga op zoek naar campings die open zijn en op fietsafstand liggen en brouw er dan een leuke route naartoe. Morgen zien we dan wel weer verder. 😉 

Bourg St. Maurice is onbereikbaar door een dichte pas, dus fietsen over een niet zo’n spannend fietspad naar Aix-le-Bains. We fietsen bijna de hele dag over een fietspad of zeer autoluw weggetje. Het is soms een beetje saai, maar ook wel even lekker zo. We zigzaggen uiteindelijk door Chambery heen en dan het laatste stuk langs het meer naar de camping. Het is best druk hier, waarschijnlijk omdat het een van de weinige campings is die open is.
Na een douche, wandelen we naar het meer om pootje te baden en af te koelen. We scoren een ijsje en even verderop een brood voor morgenochtend. Er is geen supermarkt in de buurt, vanavond gaan we maar eens uit eten. 😉 

Over het weer mogen we echt niet klagen! Wederom verwelkomt een strakblauwe lucht en een brandende zon ons in de vroege morgen. De nacht was zelfs warm, pas tegen de ochtend dacht ik ‘ik trek die slaapzak maar even over me heen!’
Eerste stop is de Spar, waar we brood en iets zoets halen voor de klim die komen gaat. Vanaf het meer is de route 37km lang tot aan Col de Leschaux, maar het gaat met pieken en dalen. Lang fietsen we op een 1-baan D-weggetje, waar het stil is. Kleine dorpjes het en der en mooie uitzichten. Een sluierbewolking trekt over ons heen en dat vinden wij helemaal niet erg, nu is het tenminste niet zo warm. Rond een uurtje of 1 bereiken we de pas en lunchen we ergens in de berm alvorens we naar beneden duiken naar Lac de Annecy. Aan het meer vinden we een camping en prikken we onze tent neer tussen al het camper geweld. We hebben de enige boom bemachtigd en we zijn maar wat blij met de schaduw.
Na een douche, lopen we wat rond en eten een ijsje. Daarna door naar de Carrefour voor avondeten. Aangezien ik gisteren een van onze stoeltjes gebroken heb door een klungelige van der Zwan-actie… mag ik op de grond zitten. Een Franse vrouw vindt dat meer zielig, dus krijg ik een krukje. 😉
Na het eten lopen we nog even naar het meer voor de zonsondergang en dan duiken we lekker vroeg ons bed in.

Voor het eerst geen strakblauwe lucht vanmorgen, maar dikke wolken. Ze houden echter niet lang stand. Als de zon krachtig genoeg is, verdwijnen ze als sneeuw voor de zon. Langs het meer fietsen we naar Annecy en via allerlei fietsroutes zijn we snel de stad uit en kan de klim beginnen. Met soms pittige stukken, is het goed te doen over het algemeen. De zon brandt wel vurig en het is weer loeiheet!
De afdaling vlot over een rustige weg totdat we een stad bereiken aan de grens met Zwitserland. We fietsen naar een fietsroute die ons via kleine rustige weggetjes naar het meer van Genève brengt. De camping hier vinden we te druk, dus fietsen we nog verder, terug Frankrijk in, waar we niet veel later een rustige camping in het bos vinden. Geen uitzicht helaas, wel veel muggen!

Als het bos ontwaakt, staan wij ook op en begint ons ochtendritueel… van ontbijten en inpakken! Nou geen gekke dingen denken 😉
Om 8 uur bel ik met de Zwitserse bootmaatschappij of we met de fiets de Ferry 🚢 mogen nemen. Geen probleem! We fietsen 5,5km naar Yvoire en hoeven maar een half uurtje te wachten. Het is best druk, maar vooral de andere kant op. De overtocht naar Nyon duurt een half uurtje, maar kost Zwitserse pegels. Het is echt een prachtig land en alles is super goed geregeld, maar daar betaal je wel voor.
Maar goed, het is vakantie, dus mogen we onszelf wel een keer trakteren.
In Nyon nemen we daarom de trein naar Lausanne en boeken een hotel voor de laatste nacht. We zijn lekker vroeg en hebben een heerlijke relaxte middag. Aan de boulevard van Lac Leman eten we kaasfondue en waaien nog even uit bij het meer. Dreigende wolken komen onze kant op waaien, maar tot nu toe is er geen druppel gevallen.
Met de metro gaan we terug naar het hotel en kan Elmar ‘boer zoekt vrouw’ kijken bij BVN… jaja, er zijn zoveel dingen die je niet over hem weet!!!
Met Gods gratie mag ik dan de laatste wedstrijd van Ajax zien. 😉
We zijn nog niet klaar, want in plaats van morgen een lange dag wachten op de nachttrein, hebben we besloten nog een stuk te gaan fietsen. Qua hoogtemeters is het te veel om vanuit Lausanne naar Bern te fietsen, dus treinen we eerst een half uur en fietsen dan de rest van de dag naar Bern, waar we in de avond de trein naar Basel nemen om de nachttrein naar Nederland te nemen. Iets van 750 hoogtemeters liggen dan nog voor ons, dat is te doen.

Zelfs de Alpen vinden het jammer dat we weggaan en laten een traantje. Vanmorgen slapen we uit tot 8 uur en ontbijten op ons gemakje. Rond 10 uur checken we uit en fietsen we naar het station van Lausanne. De trein terug naar Nederland vertrekt vanavond pas om 23:13 uur uit Basel, dus we moeten ons nog een dagje vermaken. Eerst treinen we een half uur naar Romont en vandaar fietsen we naar Bern. Het is grijs als we opstappen en er valt af en toe een spatje regen, maar het mag geen naam hebben. Gisteravond heb ik via Komoot een leuke route gemaakt en we volgen dan ook vooral kleine weggetjes die op en neer golven. Vlak voor Freibourg lunchen we op een bankje in het park en breekt de zon toch weer door. Meteen is het weer bloedheet!
We vervolgen de route en moeten zelfs voorrang geven aan overstekende koeien. 😉 Dan brengt een goed fietspad ons de laatste 10 km naar het station van Bern. Toch nog zo’n 65km gefietst en dik 700 hoogtemeters gemaakt. Wat zullen we stinken als we morgenochtend meteen doorgaan naar ons werk!

Het zit er weer op! Bergen hebben we gevonden, dus missie geslaagd. Jammer dat de route omgelegd moest worden, maar desondanks een heerlijke, relaxte fietsvakantie gehad.