Misschien had de vlucht naar Spanje ons al moeten waarschuwen, want het was noodweer in de Pyreneeën en we vliegen alle kanten op! Voor me zijn twee mensen aan het gillen en raken compleet in paniek, maar de stewards zitten ook vast en kunnen deze mensen niet gerust stellen. Ik ben zelf ook niet zo gek op vliegen, maar het stelt me gerust dat de piloot gewoon een beetje babbelt over het weer in Alicante en alleen ‘wat turbulentie’ verwacht… Eigenlijk is het na een minuut of 10 al voorbij en brengt een steward wat ontspanning terug: “U moet maar zo denken, in de Efteling sta je een uur in de rij hiervoor!”. De beste man heeft sowieso veel humor en hij brengt al de hele vlucht een glimlach op ons gezicht met z’n droge opmerkingen.
Niet veel later landen we in Alicante en staan we weer met beide voeten op de grond. Het zonnetje schijnt, de temperatuur is goed, de fietsen hebben de vlucht overleefd, dus we kunnen op weg. Eerste stop van deze 10-daagse tocht is Baños de la Fortuna. Via achteraf weggetjes door olijfboomgaarden en een paar dorpjes klimmen we naar de eerste camping. Geen groen gras, maar een rotsige bodem.

We volgen een Via Verde naar Caravaca de la Cruz, als we zien dat het weer omslaat en langzaam al donkere wolken zich samen pakken. En dan als we in Mula zijn, begint het: sneeuwvlokken dalen neer. Mensen komen naar buiten en maken foto’s van het tafereel, blijkbaar gebeurt dit niet zo vaak. We trekken regenkleding aan en vervolgen onze weg; de modder op de Via Verde verandert langzaam in plakkerige klei en hoopt zich op op onze banden en we moeten lopen. Met elke stap groei ik een centimeter door de dikke brei onder m’n schoenen en snel zoeken we een uitweg van de Via Verde en gaan op zoek naar een geasfalteerde weg.

Als we eindelijk de camping in Bullas bereiken ligt er al zo’n 15cm sneeuw en zijn we behoorlijk verkleumd! Bij de receptie vraag ik of er ook andere opties zijn dan in onze tent slapen. Hij laat ons een appartementje met een open haard zien en we zijn al snel overtuigd. En dat was een goede beslissing, want het blijft sneeuwen! We zitten drie dagen vast, want er is geen doorkomen aan!

Van de geplande fietsroute gaat in ieder geval niks meer terecht komen, maar we kunnen wel zeggen dat we sneeuwballen in Spanje hebben gegooid! 😉

We besluiten naar de kust te fietsen, waar het waarschijnlijk beter is. Eerst nog een bultje op als we na drie dagen Bullas uit fietsen langs de Sierra de Espuna. Een mooie, smalle weg en een natte afdaling later bereiken we Totana en laten we de sneeuw definitief achter ons. We doorkruisen de Sierra de Almenara en bij Aguilas hebben we de eerste uitzichten over de Middellandse Zee. Nog een klim door de Sierra de la Muela en we zijn in vlak citrus-gebied tot we weer terug zijn in Alicante.